Miło nam zaprezentować książkę „Zagęstniki (modyfikatory reologii) w produktach kosmetycznych” autorstwa dr inż Beaty Domagalskiej. Jest to kompendium wiedzy o zagęstnikach stosowanych w kosmetykach, które przyda się przy zgłębianiu wiedzy z zakresu chemii kosmetycznej. Pozycja przydatna zarówno studentom chemii kosmetycznej jak i kosmetologii.
Termin wydania: 1.10.2021
Jest to drugi tom cyklu „Surowce i formy kosmetyczne”.
Przy projektowaniu kosmetyków często sięgamy po surowce otrzymywane z egzotycznych roślin. Wykorzystuje się surowce otrzymywane z różnych części roślin: korzeni, liści, kory, nasion lub owoców. Jednym z owoców, który znalazł zastosowanie najpierw w przemyśle spożywczym, a później w kosmetycznym jest acerola.
Acerola (Malpighia emarginata) to egzotyczny owoc, który pochodzi z karaibów chociaż rośnie również w Południowej Ameryce, na południu Meksyku, na Dominikanie czy w Brazyli. Czerwony owoc, który przypomina nasze rodzime czereśnie rośnie na krzewach. Acerola znana jest też jako wiśnia z Barbados. Jest ceniona przede wszystkim za niezwykle dużą zawartość witaminy C
W kosmetykach wykorzystuje się głównie ekstrakty z owoców aceroli (INCI Malpighia Punicifolia (Acerola) Fruit Extract; Malpighia Emarginata (Acerola) Fruit Extract). Wykazują one efektywne działanie przeciwrodnikowe dzięki czemu chronią skórę przez fotostarzeniem. Poprawiają koloryt skóry (działają rozjaśniająco) dzięki inhibicji melanogenezy. Badania in-vitro wskazują na stymulowanie syntezy kolagenu. Dzięki tym właściwościom są polecane do kosmetyków przeciwstarzeniowych, do cery zarówno tłustej jak i suchej. Znajdują też zastosowanie w naturalnych kosmetykach rozjaśniających koloryt oraz zapobiegających powstawaniu przebarwień.
Zadbane włosy to nasza wizytówka. Dawniej głównie kobiety szczególnie dbały o włosy. Obecnie mężczyźni również poddają się nie tylko strzyżeniu w gabinecie fryzjerskim ale także zabiegom pielęgnacyjnym i koloryzujacym.
Aby zadbać o włosy trzeba najpierw zrozumieć jak jest zbudowany włos i jakie procesy w nim zachodzą. Wiele osób pytało mnie w trakcie webinariów o kurs na temat pielęgnacji włosów i wychodząc tym osobom na przeciw uruchamiany nowy kurs na platformie!
Kurs poprowadzi Pani dr inż. Karolina Leleń-Kamińska. W ramach kursu o budowie, fizjologii, barwieniu i stylizacji włosów można zdobywać wiedzę na dwóch poziomach: podstawowym i rozszerzonym. W ramach obu poziomów zostały omówione podstawy na temat budowy i fizjologii włosów oraz na temat barwienia (nietrwałe, półtrwałe i trwałe), pielęgnacji (peeling, mycie, kondycjonowanie i regeneracja) i stylizacji włosów (pianki, żele, lakiery) oraz zamieszczono materiały na temat analizy przykładowych produktów działających w określonym kierunku. W ramach kursu rozszerzonego kursant ma dodatkowo dostęp do bardziej szczegółowego omówienia tych zagadnień z większą ilością odniesień do literatury oraz materiał został wzbogacony o informacje o keratynowym prostowaniu włosów i trwałej ondulacji. Znajdą się tu też odniesienia do pielęgnacji rzęs i brody.
ZAPRASZAMY!
No i ruszają znowu webinaria. Zadajesz sobie pytanie czy olejowanie włosów działa? Tu będzie odpowiedź i to poparta literaturą naukową.
W pielęgnacji włosów oleje roślinne są stosowane od dawna, zarówno jako składniki kosmetyków, jak i surowce aplikowane w postaci czystej. Ich zaletą jest bogaty skład, który jest różny w zależności od źródła pochodzenia i metody otrzymywania oleju. Obok triglicerydów kwasów tłuszczowych oleje zawierają rozpuszczalne w tłuszczach witaminy, fosfolipidy oraz fitosterole.
W trakcie seminarium został omówiony wpływ olejów w formie czystej („olejowanie”) na poprawę kondycji włosów, ich połysku oraz ograniczenie rozdwajania się końcówek włosów.
Przegląd literatury naukowej to przyzwyczajenie wyniesione ze studiów, pracy nad doktoratem i ogólnie pracy naukowej. Jednak jest to również element istotny w pracy nad opracowaniem nowych receptur czy poszukiwaniem nowych rozwiązań surowcowych. Dlatego też wprowadzam dział, w którym będę przytaczała informacje z artykułów, które z różnych względów zainteresowały mnie. Tym razem zapraszam do lektury streszczenia artykułu na temat wykorzystania surfaktantów cukrowych w recepturowaniu szamponów. [1]
Zastosowanie alkilopoliglukozydów w szamponach jest naturalnym wyborem przy tworzeniu receptur szamponów określanych jako naturalne. Niestety proste zastąpienie popularnego SLES-u przez glukozydy decylowy (Decyl Glucoside) czy kokosowy (Coco-glucosiede) oznacza problemy z uzyskaniem oczekiwanej lepkości produktu. Jenak inne parametry wcale nie muszą być gorsze.
W opisywanym artykule porównano właściwości (reologia, pH, pienienie, kąt zwilżania keratyny, działanie drażniące in-vitro) szamponów ze SLES-em (8,8% w/w) i Cocamidopropyl Betaine (CAPB: 5% i 10%, w/w) z szamponami, w tórych SLES zastąpiono Decyl Glucoside lub Coco-Glucoside. Na podstawie wyników przeprowadzony przez autorów badań okazuje się, że zastosowanie Decyl Glucoside pozwala na uzyskanie lepszych właściwości produktu końcowego.
pH badanych przez autorów szamponów z APG było wyższe niż tych z SLES-em jednak do uzyskania właściwego pH wystarczyło wprowadzenie kwasu mlekowego.
Jako składniki zagęszczające autorzy zastosowali PEG-200 Hydrogenated Glyceryl Palmate (and) PEG-7 Glyceryl Cocoate(Z1), PEG-7 Glyceryl Cocoate (Z2) oraz PEG-18 Glyceryl Oleate/Cocoate (Z3). Najlepiej sprawdziła się mieszanka Z1 (6%) i Z2 (2,5%). W mojej opinii układy te są owszem wydajne jednak w praktyce recepturowania produktów naturalnych nie sprawdzą się gdyż klienci jednak wybierają produkty “PEG free”.
Na zdolność pienienia szamponów z APG dość istotny wpływ miał rodzaj dodanej substancji kondycjonującej. Okazało się, że o ile szampon z APG lepiej się pienił niż ten ze SLES-em gdy zastąpiono Polyquaternium-7 innym surowcem kondycjonującym: Silicone Quaternium-22.
Przy zastąpieniu SLES-u przez APG w recepturach z 10% CAPB kąt zwilżania keratyny uległ wyraźnemu zmniejszeniu. Jednak w recepturach z 10% CAPB różnica jest w granicach błędu.
O ile szampony z Polyquaternium-7 zarówno z SLES jak i APG nie dawały znaczących różnic w rozszczepialności włosów na mokro i sucho o tyle w przypadku zastosowania Silicone Quaternium-22 szampony ze SLES pozwalały na znacznie lepsze rozczesywanie zarówno na mokro jak i na sucho.
Efekt drażniący autorzy zbadali in vitro. Sprawdzili cytotoksyczność zaproponowanych formulacji względem keratynocytów oraz komórek siatkówki (retinal cell lines). Wszystkie formulacje wykazały mniejszą cytotoksyczność niż układ z SDS (Sodium Dodecyl Sulfate) chociaż różnice między między poszczególnymi formulacjami nie są zbyt duże. Szampony z APG charakteryzowały się mniejszą cytotoksycznością szczególnie względem komórek siatkówki.
[1] A. Nunes et. al.Sugar Surfactant-Based Schampoos J Surfact Deterg. 2020, 23(4), 809-819
Obecnie alkohole: etylowy i izopropylowy są standardowymi substancjami wykorzystywanymi w produktach do higienicznej dezynfekcji rąk. Oczywiście przyczynił się do tego koronawirus i epidemia COVID-19. Wprowadzono możliwość rejestrowania produktów do dezynfekcji rąk z tymi alkoholami w ramach tzw. szybkiej ścieżki więc na rynku pojawiły się dziesiątki jakże potrzebnych żeli i płynów. Wydatnie wzrosła świadomość konsumentów, że aby dezynfekcja takimi produktami była efektywna konieczne jest aby stężenie alkoholu było co najmniej 70%
Jednak alkohole etylowy i izopropylowy to nie jedyne biobójcze substancje czynne. Wśród substancji wykazujących działanie przeciwdrobnoustrojowe są także surfaktanty (m. in. kationowe, niektóre amfoteryczne). Tu chyba najlepiej znany jest chlorek benzalkoniowy (Benzalkonium Chloride). Wykaz dozwolonych substancji czynnych można sprawdzić na stronie Komisji Europejskiej o biocydach.
Interesującą grupą związków o działaniu przeciwdrobnoustrojowym są biosurfaktanty z grupy lipopetydów. Przykładem mogą być biosurfaktanty produkowane przez Bacillus tequilensis strain SDS21. Biosurfaktanty te (surfaktyny) obniżają napięcie powierzchniowe wody do 30 mN/m a ich CMC wynosi 40mg/l i wykazują aktywność względem mikroorganizmów tworzących biofilm na podłoży polistyrenowym, szklanym czy na stali. Dodatkowo aktywność ta jest niezależna od obecności jonów wapnia i magnezu w roztworze. Szczegółowo o produkcji, wydzielaniu i badaniach na ten temat można przeczytać w artykule: Disinfectant-like activity of lipopeptide biosurfactant produced by Bacillus tequilensis strain SDS21
Zbliża się koniec wakacji. Przed nami wrzesień i chłodne wieczory. Na takie wieczory najlepsza jest gorąca herbata i książka i otulenie się ciepłym zapachem pomarańczy, kawy, cynamonu… Na takie doznania zmysłowe pozwalają nam woski i świece zapachowe.
Realizacją „zielonego” (ekologicznego) trendu są m.in. amfifilowe pochodne aminokwasów (in. surfaktanty aminokwasowe, lipoaminokwasy). Biorąc pod uwagę naturalne pochodzenie i stosunkowo prostą budowę takich surfaktantów, cechują się one niską toksycznością i łatwą biodegradacją.
Czytaj dalej „Surfaktanty cz. 4 – amfifilowe pochodne aminokwasów”
Zapraszamy na kolejne webinarium, które odbędzie się 16 czerwca 2020 o godzinie 19:00.
16.06.2020 godz. 19:00
